Ngasja e biçikletës mund të jetë të paktën katër herë më efikase në aspektin e energjisë sesa ecja dhe tetë herë më efikase sesa vrapimi
Biçikleta përfaqëson një nga format më efikase të transportit të shpikura ndonjëherë, duke i mundësuar njeriut të udhëtojë më shpejt dhe më larg duke përdorur më pak energji sesa gjatë ecjes apo vrapimit. Por pse, saktësisht, pedalimi duket aq më i lehtë se ecja apo vrapimi? Përgjigjja qëndron në biomekanikën elegante të mënyrës se si trupi ynë bashkëvepron me këtë makineri me dy rrota.
Kur ecim ose vrapojmë, në thelb jemi duke “rënë” përpara në mënyrë të kontrolluar, duke u kapur në çdo hap. Këmbët duhet të lëvizin në harkime të mëdha, duke ngritur gjymtyrët kundër gravitetit në çdo hap, proces që harxhon shumë energji. Mendoni: sa e lodhshme do të ishte vetëm tundja e vazhdueshme e duarve për një orë të tërë?
Në biçikletë, këmbët tuaja lëvizin në një trajektore shumë më të vogël dhe rrethore. Në vend që të lëvizni gjithë peshën e këmbës në çdo hap, ju vetëm rrotulloni kofshët dhe pulpat në një cikël kompakt pedalimi. Kursimi i energjisë është menjëherë i dukshëm. Efikasiteti i vërtetë vjen nga mënyra se si biçikleta e shndërron fuqinë njerëzore në lëvizje përpara, transmeton Telegrafi.
Ecja dhe vrapimi përfshijnë “përplasje të vogla” me tokën
Sa herë që ecni ose vraponi, çdo hap përfshin një përplasje të vogël me tokën. Këtë mund ta dëgjoni si zhurmë të këpucëve që godasin asfaltin dhe ta ndieni si dridhje që përshkon trupin. Kjo është energji e humbur, që shpërndahet si zë dhe nxehtësi përmes muskujve dhe nyjeve, shkruan Independent.
Ecja dhe vrapimi kanë edhe një tjetër burim joefikasiteti: në çdo hap, ju në fakt frenoni lehtë para se të shtyni përpara. Kur shputa prek tokën përpara trupit, krijohet një forcë që ju ngadalëson. Muskujt duhet pastaj të punojnë më shumë për ta kapërcyer këtë “vetëfrenim” dhe për t’ju shtyrë sërish përpara.
