Falë një roboti eksplorimi nënujor, oqeanografët kanë mbledhur me sukses të dhënat e para nga poshtë Fushave të Akullit të Antarktidës Lindore, edhe pse shkencëtarët nuk e dinin nëse ose kur roboti autonom i verdhë do të kthehej në sipërfaqen e oqeanit pas zhytjes nën akull.
Si pjesë e projektit në vazhdim Argo, roboti autonom kaloi më shumë se dy vjet e gjysmë duke lundruar afërsisht 300 kilometra nëpër rrymat e ftohta të oqeanit. Gjatë kësaj kohe, ai mblodhi gati 200 raporte të të dhënave mbi temperaturën, presionin dhe kripësinë e ujit, si dhe nivelet e oksigjenit, pH-it dhe nitrateve. Në një moment, roboti u zhyt nën Fushat e Akullit Denman dhe Shackleton dhe kaloi tetë muaj atje duke mbledhur të dhëna nga një rajon që nuk ishte aksesuar kurrë më parë.
“Këto vëzhgime ofrojnë njohuri të reja mbi cenueshmërinë e fushave të akullit”, tha Steve Rintul, një oqeanograf në Organizatën Australiane të Kërkimeve Shkencore dhe Industriale.
Foto: Pete-Harmsen / Divizioni Australian i Antarktidës
Shackleton është akullnaja më veriore në Antarktidën Lindore dhe ende nuk është e ekspozuar ndaj ujërave më të ngrohta që mund ta shkrijnë atë. Por Denman është në rrezik më të madh. Zhdukja e Denman vetëm do të kontribuonte me gati 1.52 metra në rritjen globale të nivelit të detit. Të dhënat treguan se Denman tani është i ekspozuar ndaj ujërave më të ngrohta, të cilat mund të përshpejtojnë shkrirjen dhe të shkaktojnë tërheqjen e çrregullt të akullit.
“Në këtë zonë të gjerë dhe të ashpër, kjo është një histori e pabesueshme e një anijeje të vogël që ia del mbanë”, shtoi Delphine Lanuzelle, një oqeanografe që më parë ka studiuar gjendjen e oqeanit rreth Shelfit të Akullit Denman.
Studiuesit shpresojnë që Argo nuk do të jetë i fundit që do të vizitojë këto dhe fusha të tjera akulli. Rintoul shpjegoi se robotë të tillë ofrojnë të dhëna jetësore që ndihmojnë në përmirësimin e modeleve klimatike dhe zvogëlojnë pasiguritë në lidhje me rritjen e nivelit të detit.
