Hulumtimet e reja sugjerojnë se ecja e më shumë se 5,000 hapave çdo ditë, mund të ndihmojë në ngadalësimin e rënies njohëse dhe grumbullimin e një proteine ​​të lidhur me demencën e Alzheimerit.

Studiuesit nga Universiteti i Harvardit analizuan të dhënat e 294 personave të moshës 50 deri në 90 vjeç, të cilët kishin proteina të quajtura amiloide dhe tau të pranishme në trurin e tyre – të cilat kanë qenë të lidhura fort me sëmundjen e Alzheimerit – por nuk shfaqnin simptoma të demencës.

Të gjithë pjesëmarrësit po merrnin pjesë në Studimin e Trurit të Plakjes së Harvardit, ku ata mbanin pedometra për të matur hapat e tyre dhe iu nënshtruan skanimeve të trurit dhe vlerësimeve vjetore njohëse deri në 14 vjet.

Studimi, i cili u botua në revistën Nature Medicine, zbuloi se nivelet më të larta të aktivitetit ishin të lidhura me një rënie më të ngadaltë të aftësive të të menduarit dhe kujtesës, që lidhen me proteinat amiloide në tru.

Edhe aktiviteti modest (3,001–5,000 hapa në ditë) lidhej me një ngadalësim të dukshëm të akumulimit të tau dhe rënies njohëse, thanë ekspertët, megjithëse 5,001 deri në 7,500 hapa në ditë dukeshin më të dobishëm.

Në dritën e këtij hulumtimi interesant, ne kontaktuam Dr. Steven Allder, neurolog konsulent në Re:Cognition Health, i cili ka nxjerrë në pah disa mënyra të tjera kryesore se si ecja mund t’i japë trurit tonë një shtysë…

Përmirëson rrjedhjen e gjakut dhe furnizimin me oksigjen të trurit

“Ecja rrit si rrjedhjen e gjakut ashtu edhe furnizimin me oksigjen në tru, gjë që është thelbësore për ruajtjen e funksionit optimal neurologjik”, shpjegon Allder. “Kur ecim, rrahjet e zemrës rriten dhe sistemi vaskular bëhet më efikas në qarkullimin e gjakut të pasur me oksigjen në të gjithë trupin, përfshirë edhe në tru.”

“Ky qarkullim i përmirësuar përmirëson shpërndarjen e lëndëve ushqyese dhe largimin e mbetjeve metabolike, duke mbështetur neuronet dhe sinapset e shëndetshme. Rritja e oksigjenit gjithashtu ndihmon në stimulimin e çlirimit të neurotransmetuesve si dopamina dhe serotonina, duke përmirësuar vigjilencën, humorin dhe fokusin.”

Për më tepër, ecja e vazhdueshme me kalimin e kohës mund të forcojë enët e gjakut në tru, duke nxitur shëndetin afatgjatë të trurit dhe duke zvogëluar rrezikun e rënies njohëse dhe sëmundjeve të lidhura me enët e gjakut, siç janë goditja në tru ose demenca, shton neurologu.

Përmirëson aftësitë njohëse

Një shëtitje e shpejtë çdo ditë mund t’ju ndihmojë të mprehni mendjen.

“Ecja, veçanërisht me një ritëm të shpejtë, është treguar se rrit disa funksione njohëse, duke përfshirë kujtesën, vëmendjen dhe kontrollin ekzekutiv”, thekson Allder. “Mekanizmi qëndron në rritjen e prodhimit të faktorit neurotrofik të derivuar nga truri (BDNF), një proteinë që mbështet rritjen dhe mbijetesën e neuroneve dhe rrit komunikimin midis qelizave të trurit.”

“Ky përmirësim neurokimik kontribuon në një kapacitet më të mirë të të nxënit, kujtesë më të mprehtë dhe të menduar më fleksibël.”

Ecja jashtë në natyrë është veçanërisht e dobishme, shton neurologu.

“Kombinimi i lëvizjes, ajrit të pastër dhe peizazhit natyror angazhon të dy hemisferat e trurit, duke nxitur të menduarit inovativ dhe divergjent”, shpjegon Allder.

Përveç kësaj, dalja jashtë për një shëtitje mund të ndihmojë në përmirësimin e gjumit tonë, gjë që mund të ketë efekte pozitive në aftësitë tona njohëse të nesërmen.

“Ecja gjithashtu përmirëson cilësinë e gjumit duke rregulluar hormonet dhe duke zvogëluar shqetësimin, gjë që nga ana tjetër rrit përqendrimin dhe konsolidimin e kujtesës”, thotë Allder.

Përmirëson humorin dhe zvogëlon stresin

Ecja mund të ketë ndikime të thella në humorin dhe rregullimin e stresit.

“Lëvizja ritmike dhe përsëritëse e ecjes inkurajon relaksimin duke ulur nivelet e kortizolit dhe duke stimuluar sistemin nervor parasimpatik (mekanizmi natyror qetësues i trupit)”, shpjegon Allder. “Ecja e rregullt gjithashtu shkakton çlirimin e endorfinave dhe serotoninës, duke krijuar një efekt natyror “të të ndihesh mirë” që mund të lehtësojë simptomat e ankthit dhe depresionit.

“Ecja jashtë gjithashtu i rrit më tej këto përfitime. Ekspozimi ndaj dritës natyrore dhe gjelbërimit ndihmon në rregullimin e ritmeve cirkadiane dhe nxit çlirimin e dopaminës, duke përmirësuar motivimin dhe ekuilibrin e përgjithshëm emocional.”

Një shëtitje vetëm mund të ndihmojë gjithashtu në nxitjen e vetëdijes, e cila është një lehtësues i stresit i mbështetur nga kërkime të tjera.

“Psikologjikisht, ecja ofron hapësirë ​​për reflektim dhe vetëdijesim, duke i ndihmuar njerëzit të përpunojnë emocionet në mënyrë më efektive dhe të kthehen në detyra me një mendësi më të qetë dhe më të qartë”, thotë Allder.

Ndihmon në mbështetjen e neuroplasticitetit

Arritja e hapave tuaj të përditshëm mund të forcojë gjithashtu rrugët nervore në trurin tuaj.

“Ecja luan një rol të rëndësishëm në mbështetjen e neuroplasticitetit”, thotë Allder. “Aktiviteti aerobik stimulon çlirimin e BDNF dhe faktorëve të tjerë të rritjes që nxisin formimin e sinapseve të reja dhe forcimin e atyre ekzistuese. Ky proces është jetik për të mësuar, përshtatur dhe rikuperuar nga lëndimet.”

“Duke promovuar shëndetin vaskular, duke zvogëluar inflamacionin dhe duke ruajtur metabolizmin optimal të glukozës, ecja krijon mjedisin ideal për ndryshime neuroplastike.”/DPA News.