SHBA-të dhe Zvicra kanë arritur një marrëveshje për të ulur tarifat mbi importet zvicerane nga një maksimum prej 39% në 15%, të vendosura nga administrata e Donald Trump. Ky kthesë është rezultat i, siç e quajti BBC, një ofensive të artë sharmuese nga udhëheqësit e biznesit zviceran, dhe marrëveshja përfshin premtimin e Zvicrës për të investuar 200 miliardë dollarë në ekonominë amerikane.
Çfarë sjell marrëveshja?
“Është një lehtësim i madh për ekonominë tonë”, tha Ministri Zviceran i Ekonomisë, Guy Parmelin, duke shtuar se dëme të konsiderueshme ishin shkaktuar që kur tarifat hynë në fuqi në gusht të vitit të kaluar.
Sipas marrëveshjes, Zvicra do të angazhohet të investojë 200 miliardë dollarë direkt në Shtetet e Bashkuara deri në vitin 2028, me një të tretën e kësaj shume të investuar që në vitin 2026. Në këmbim, norma e tarifës do të jetë në përputhje me tarifën prej 15 përqind të rënë dakord tashmë me Shtetet e Bashkuara nga vendet fqinje të Bashkimit Evropian. Zvicra gjithashtu ra dakord të eliminojë tarifat mbi një kuotë të eksporteve të mishit të SHBA-së, duke përfshirë mishin e viçit, bizonin dhe shpendët.
Përfaqësuesi i Tregtisë i SHBA-së, Jamieson Greer, tha se marrëveshja u arrit nëpërmjet “aftësive të pakrahasueshme negociuese” të Presidentit Trump, të cilat “vazhdojnë të japin rezultate për popullin amerikan”. Ai shtoi se marrëveshja “shkatërron barrierat tregtare afatgjata” dhe se investimet zvicerane do të krijojnë mijëra vende të reja pune.
Ofensiva e Arit në Shtëpinë e Bardhë
Parmelin zbuloi se takimi i udhëheqësve të industrisë zvicerane me Trump në Shtëpinë e Bardhë rezultoi vendimtar. Ndryshe nga një përpjekje e mëparshme e dështuar nga presidentja zvicerane Karin Keller Sutter, të cilën Trump e quajti “një grua e mirë, por nuk donte të dëgjonte”, udhëheqësit e biznesit përdorën një taktikë të ndryshme.
Ata mbërritën në Zyrën Ovale me dhurata, përfshirë një orë ari Rolex dhe një shufër ari të personalizuar dhe të gdhendur posaçërisht nga kompania zvicerane e rafinimit të arit MKS. Disa ditë pas takimit, Trump u fotografua në zyrën e tij, me sende që përputheshin me përshkrimin e dhuratave që dukeshin qartë në tavolinën e tij, konfirmoi një zyrtar i Shtëpisë së Bardhë për BBC-në.
Ndër udhëheqësit e biznesit që u takuan me Trump ishin Jean Frédéric Dufour i Rolex, Johann Rupert i Richemont dhe Marwan Shakarchi i MKS. Ata i përshkruan dhuratat si “gjeste simbolike mirënjohjeje që pasqyrojnë frymën e miqësisë dhe lidhjeve të qëndrueshme midis dy kombeve”.
Përndryshe, dhuratat e marra nga presidentët amerikanë bëhen pronë e shtetit dhe ruhen në Arkivat Kombëtare. Por presidentët mund t’i mbajnë ato nëse paguajnë taksa federale. Ata nuk janë të detyruar të paguajnë taksa vetëm nëse dhurata vjen nga një i afërm i ngushtë.
Luksi si strategjia më e mirë për Trumpin
Sipas Axios, prapa skenave të negociatave amerikano-zvicerane, pati një ofensivë intensive nga qarqet e biznesit zviceran, të cilët arritën në përfundimin se mënyra më e mirë për të fituar mbështetjen e presidentit amerikan ishte luksi. Delegacioni mbërriti në Uashington me dhurata të dizenjuara posaçërisht për Trump, më tërheqësja prej të cilave ishte një shufër ari e personalizuar dhe një orë luksoze tavoline. Por ky nuk është një rast i izoluar: në muajt e fundit, shtete dhe korporata të shumta janë përpjekur t’i drejtohen Trump pikërisht përmes dhuratave me rëndësi të lartë simbolike dhe materiale.
Sipas zyrtarëve të Shtëpisë së Bardhë, Trump i pranoi dhuratat në emër të bibliotekës së tij të ardhshme presidenciale, duke respektuar kështu protokollin. Por nga burimet e përfshira në takim është e qartë se vetë gjesti ishte thelbësor. Përpjekje të ngjashme kanë mbërritur tashmë në Zyrën Ovale – për shembull, dhurata e Apple, një disk qelqi i bërë posaçërisht me një bazë ari 24 karatësh në nder të ciklit të investimeve të shpallura në SHBA me vlerë 100 miliardë dollarë, i cili deri në vizitën në Zvicër ishte gjoja i preferuari i Trump.
Seti i medaljeve origjinale olimpike nga viti 1984, i cili iu dhurua Trump nga komiteti organizues i Lojërave Olimpike të Los Anxhelosit, dhe Boeing 747 gjigant me vlerë rreth 400 milionë dollarë, një dhuratë nga autoritetet e Katarit për bibliotekën e tij në fillim të këtij viti, nuk kaluan pa u vënë re. Përveç të gjitha këtyre, një numër i madh kompanish amerikane dhe të huaja dhuruan rreth 300 milionë dollarë për ndërtimin e një salle të re luksoze ballo pranë Shtëpisë së Bardhë, një hapësirë për të cilën Trump planifikon të jetë “i njohshëm” dhe, sipas Axios, i praruar.
Në një mjedis të tillë, dhuratat zvicerane janë bërë pjesë e një modeli më të gjerë në të cilin shtetet dhe korporatat përpiqen të krijojnë marrëdhënie të mira me presidentin e SHBA-së përmes dhuratave ekstravagante dhe të personalizuara. Pasi delegacioni u largua nga Shtëpia e Bardhë, Trump vlerësoi “të gjithë ata që morën pjesë” në Truth Social dhe tha se ata “bënë një punë të shkëlqyer”. Disa ditë më vonë, administrata amerikane njoftoi një vendim për të ulur në mënyrë drastike tarifat për mallrat zvicerane – një veprim që u mirëprit në Bernë si një shenjë se taktika kishte pasur sukses.
“Ne nuk ia shitëm shpirtrat tanë djallit”
Për industrinë zvicerane, marrëveshja me SHBA-në mbërriti në minutën e fundit. Pasi u vendosën tarifa të larta gushtin e kaluar, eksportet e teknologjisë në SHBA ranë me 14.2 përqind në tremujorin e tretë dhe disa kompani paralajmëruan se do të duhej të dërgonin punëtorët në pushime të detyruara nëse trendi nuk do të ndryshonte. Yves Bugmann, kreu i Federatës Zvicerane të Industrisë së Orëve, e mirëpriti marrëveshjen, ndërsa Parmelin tha se Zvicra “nuk ia ka shitur shpirtin djallit”, duke theksuar se edhe para mandatit të Trump, kompanitë zvicerane po planifikonin të zgjeronin prodhimin në SHBA.
Shoqatat e industrisë e mirëpritën marrëveshjen si një mënyrë për t’i vendosur kompanitë zvicerane në një nivel të barabartë me konkurrentët e BE-së që kishin arritur më parë një marrëveshje të ngjashme me Uashingtonin, por partitë opozitare shprehën shqetësime në lidhje me lëshimet dhe mungesën e transparencës në negociata, veçanërisht pasi u bë e qartë se drejtuesit nga kompani të tilla si Rolex dhe Richemont kishin lobuar gjithashtu në kryeqytetin e SHBA-së.
Berna shpreson të aktivizojë normën më të ulët të tarifës shpejt, brenda ditësh ose javësh, megjithëse marrëveshja kornizë nuk është ligjërisht e detyrueshme dhe priten negociata të mëtejshme. Versioni përfundimtar duhet të miratohet nga parlamenti zviceran dhe një referendum është i mundur.
Sipas zyrtarëve të Bernës, Zvicra ka paraqitur tashmë një plan për të zvogëluar dhe eliminuar gradualisht suficitin e saj tregtar me SHBA-në, ndërsa Uashingtoni pret që Berna të ulë tarifat për mallrat amerikane dhe të heqë disa barriera jo-tarifore. Të dhënat amerikane tregojnë se Zvicra kishte një suficit tregtar prej 38.3 miliardë dollarësh në vitin 2024, i cili u rrit në 55.7 miliardë dollarë deri në korrik të këtij viti.
The post Zviceranët e kanë të drejtë me Trumpin appeared first on Alsat.