Satelitët kuantikë tradicionalisht janë përdorur për të dërguar fotone nga hapësira në Tokë për të formuar kanale komunikimi ultra të sigurta. Një ekip shkencëtarësh ka zbuluar se është e mundur të bëhet e kundërta.
Në vitin 2016, Kina lançoi satelitin kuantik Micius, i cili mundësoi eksperimente pionere në enkriptimin kuantik të bazuar në hapësirë.
Këtë vit, mikrosateliti Jinan-1 arriti të krijojë një lidhje kuantike prej 12,900 kilometrash midis Kinës dhe Afrikës së Jugut, duke vendosur një rekord të ri.
Deri më tani, dërgimi i një sinjali lart konsiderohej pothuajse i pamundur për shkak të humbjeve të larta, shpërndarjes së dritës dhe ndërhyrjes.
Megjithatë, studiuesit nga Universiteti i Sidneit kanë vërtetuar se koncepti është funksional: ideja është që dy stacione në Tokë të dërgojnë njëkohësisht fotone të vetme në një satelit që orbiton 500 km mbi sipërfaqe dhe lëviz me rreth 20,000 km/orë – në mënyrë që fotonet të takohen në mënyrë të përsosur dhe të hyjnë në një barrierë kuantike, raporton portali Bug.
Shkencëtarët besojnë se kjo qasje do të mundësojë ndërtimin e rrjeteve kuantike më të forta dhe më fleksibile. Satelitë e vegjël në orbitë të ulët mund të përpunojnë fotone hyrëse pa pasur nevojë për pajisje të rënda gjeneruese të dritës kuantike, duke hapur rrugën për sisteme globale komunikimi kuantik me rendiment të lartë.
Në planin afatgjatë, ngatërresa kuantike pritet të bëhet një infrastrukturë “backend” – si energjia elektrike – që do të fuqizojë në heshtje teknologjitë e komunikimit të së ardhmes.
The post Sa afër jemi me një internet kuantik global? appeared first on Alsat.